Τhink(Σκέψου)

Σκέφτομαι...Πάρα πολύ.Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, όμως με γεμίζει τόσο πολύ.Παιδεύομαι πολλές φορές το ομολογώ,αλλά και πάλι το προτιμώ από την στασιμότητα,την αδράνεια γιατί πάντα στο τέλος κάθε σύντομης ή όχι,σημαντικής ή όχι, χαρούμενης ή όχι σκέψης, έρχεται πάντα αυτό το υπέροχο και μοναδικό συναίσθημα της ικανοποίησης,της αποφασιστικότητας,της περηφάνιας για τον ίδιο σου τον εαυτό που βρήκε μια λύση στο πρόβλημα,που βίωσε εγκεφαλικά μια ευτυχισμένη στιγμή,που προσπάθησε να ξεπεράσει μια στεναχώρια.

Το αγαπώ το μυαλό μου.Όχι για την εξυπνάδα του,αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι που δεν μπορώ καν να κρίνω εγώ αν το κατέχω, αλλά για την αστείρευτη ανάγκη του να με κρατάει "ζωντανή",γιατί μου κρατάει "συντροφιά" στις στιγμές που κανείς δεν μπορεί,γιατί το μυαλό μου και το μυαλό όλων μας είναι "εμείς",είναι το μέσα μας,η φωνή της ψυχής μας.Είναι η φωνή του εαυτού μας και είναι τόσο ηχηρή που δεν μπορείς και δεν πρέπει να αγνοείς.Αν δεν ακούσεις εξάλλου "εσένα", δεν έχεις άποψη και αν δεν έχεις άποψη, πως θα μπορέσεις να ακούσεις τους άλλους γύρω σου,να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με κάποιον ή κάτι;

Παράξενο δεν είναι τώρα που το σκέφτομαι,πως πολλές φορές παίρνουμε αποφάσεις ή ασπαζόμαστε απόψεις που ανήκουν σε "άλλα μυαλά", χωρίς καν πρώτα να "συσκευθούμε" με το δικό μας;

Σκέφτομαι λοιπόν...Πάρα πολύ...Για όλα αυτά που ανέφερα και τόσα άλλα θέλω να σκέφτομαι και να σκέφτονται και οι άλλοι!Είναι υπέροχο να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με κάποιον.Το βρίσκω απόλυτα εντυπωσιακό όσο παράξενο και αν ακούγεται.

Καληνύχτα MariaR.