Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Το ξεχωριστό Πάσχα στη Σύρο...

Όταν ζεις σε έναν μέρος, ίσως μερικές φορές δεν εκτιμάς ή δεν δίνεις σημασία σε πράγματα που κάνουν τον τόπο σου ξεχωριστό. Κάπως έτσι ένιωσα για το όμορφο νησί μου τη Σύρο, όταν πριν λίγες μέρες την επισκέφτηκα, μετά από αρκετά χρόνια που είχα τέτοια εποχή, για Πάσχα με τον άντρα μου, μιας και τώρα ζω μόνιμα αλλού...
Στη Σύρο σίγουρα θα μπορούσε να διαπιστώσει κάποιος εύκολα, ότι διαθέτει φυσική ομορφιά, σπουδαία αρχιτεκτονική και ιστορία, φιλόξενο κόσμο... Αυτό όμως που νιώθω εγώ πως μας κάνει ξεχωριστούς είναι η συνύπαρξη των δυο Χριστιανικών μας δογμάτων, Ορθόδοξων και Καθολικών, με τέτοιο φυσικό τρόπο που δεν ξέρω αν συμβαίνει κάπου αλλού. Είναι πραγματικά "ονειρικό" πως στο νησί, ο κόσμος έχει μάθει να αντιμετωπίζει αυτή τη θρησκευτική "διαφορετικότητα" χωρίς αντιπαραθέσεις και προβλήματα. Είναι τόσο όμορφο που υπάρχουν μικτή γάμοι, κοινές γιορτές, σεβασμός μεταξύ των δυο εκκλησιών και κυρίως είναι υπέροχο πως πάρα τις όποιες διαφορές αντιμετωπίζουν παγκοσμίως οι δυο εκκλησίες, εδώ, σε αυτό το μικρό νησί, όλος αυτός ο κόσμος ζει, ερωτεύεται, δημιουργεί οικογένειες μέσα σε ένα κλίμα αγάπης και ενότητας, σε ένα κλίμα που θα έπρεπε να επικρατεί σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο...
Το Πάσχα στην Ερμούπολη είναι μοναδικό σε όποια από τις δύο εκκλησίες και αν επισκεφθεί κανείς...Κυρίως η Μεγάλη Παρασκευή με τη λαμπρή περιφορά των επιτάφιων, καθολικών και ορθόδοξων,στους κεντρικούς δρόμους του νησιού και την συνάντησή τους στην μεγαλοπρεπή Πλατεία Μιαούλη.
Δεν νομίζω πως αξίζει να περιγράψω με λόγια... Μιλάνε οι εικόνες, τα πρόσωπα των ανθρώπων, η "ομορφιά" του τα υμνείς την ελπίδα που κρύβουν τα πιστεύω σου...

Καληνύχτα, ΜariaR

Ευχαριστώ πολύ πολύ για το μοναδικό ταλέντο του και τις υπέροχες φωτογραφίες που πήρα από εκείνον, τον συντοπίτη και φίλο, φωτογράφο Στέφανο Μαμίδη (ΣΤΑΜ. ΠΡΩΙΟΥ &ΦΙΛΙΝΗΣ 3Α, ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΣΥΡΟΥ, τηλ: 2281084095, http://www.weddingphoto.gr/Μαμίδης-Στέφανος)

Καθολικός Ι.Ν Αγίου Γεωργίου Άνω Σύρος 


















Περιφορά Καθολικού Επιτάφιου Ι.Ν Ευαγγελίστριας, στα στενά της Ερμούπολης. 
Ο Καθολικός επιτάφιος διασχίζει στην Πλατεία Μιαούλη.













Ι.Ν Αγίου Νικολάου











                     Προσευχή...
 




Ο κόσμος υποδέχεται τους επιτάφιους με κατάνυξη.
Συνάντηση Ορθόδοξων Επιτάφιων στην πλατεία

Λιτανεία Επιτάφιων στην πλατεία. Μπροστά το άγαλμα του Μιαούλη. 

Ι.Ν Αναστάσεως - Χριστός Ανέστη&τα βεγγαλικά "φωτίζουν" τους δυο λόφους του νησιού.

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ο περίπατος της "κρίσης"...


Χτες το απογευματάκι καθόμασταν ακόμα σπίτι και είχε έναν τόσο υπέροχο και γλυκό καιρό, που σκεφτήκαμε να κάνουμε μια απογευματινή βόλτα κοντά στη θάλασσα. Το περπάτημα είναι μια συνήθεια που θες δεν θες σε βγάζει από τη μιζέρια αμέσως...
Με μεγάλη μας χαρά και ικανοποίηση φτάνοντας στην είσοδο του κάστρου Κούλε, συνειδητοποιήσαμε πως την ίδια έμπνευση με μας είχε και πολλής άλλος κόσμος...
 Άνθρωποι κάθε ηλικίας, γέροι, νέοι, παιδιά, αλώνιζαν την 2,5 χιλιομέτρων διαδρομή προς το φάρο του λιμανιού με κάθε τρόπο. Άλλοι πεζοί, με ποδήλατα, σπρώχνοντας το καρότσι του παιδιού τους, παρέα με το σκύλο τους, ζευγαράκια αγκαλιά, άλλοι με πιο γρήγορο βήμα ή και τρέχοντας για άσκηση, άλλοι καθισμένοι κάπου ψαρεύοντας, πάνω στα βράχια διαβάζοντας ή ακούγοντας μουσική... Στην ίδια διαδρομή, την ίδια ώρα τόσοι άνθρωποι κάνοντας τόσο διαφορετικά πράγματα.
Ο περίπατος είναι μια διασκέδαση που στον καθένα μπορεί να προσφέρει κάτι ξεχωριστό. Βοηθάει να σκεφτείς πράγματα, να ηρεμήσεις από την κούραση της ημέρας, να επικοινωνήσεις με κάποιον κουβεντιάζοντας στην πορεία, μα εκτονωθείς, να απολαύσεις το τοπίο γύρω σου... Αναρωτήθηκα ομολογώ για την τόση πρωτόγνωρη πολυκοσμία, σε ένα μέρος που και παλιότερα όταν είχε καλό καιρό δεν έβλεπες τόσους ανθρώπους(;). Και ξάφνου κατάλαβα το λόγο...
Είναι "ο περίπατος της κρίσης", η ασχολία και η διέξοδος αυτή που βγάζει ανθρώπους από τη μιζέρια τους, σε μια περίοδο που η οικονομική δυσχέρεια, μας οδηγεί όλους να ανακαλύπτουμε τρόπους να περνάμε όμορφα την ώρα μας χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψουμε χρήματα. Και να σας πω κάτι... Όσο και αν στην αρχή σκεφτείτε κάποιοι πως αυτή η διαπίστωση είναι το λιγότερο στενάχωρη, εγώ θα σας πω πως εμένα αυτός ο "περίπατος της κρίσης", με έκανε να καταλάβω πως αν βγει κάτι καλό μέσα από τα ζόρια μας, είναι πως θα εκτιμήσουμε πάλι την συντροφιά ενός φίλου και την ανέξοδη και ανεκτίμητη αξία τέτοιων όμορφων σημείων στις πόλης μας.
Τι πιο όμορφο από μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα απολαμβάνοντας ή ψαρεύοντας, παίζοντας σε μια παιδική χαρά με το παιδί σου, ακόμα και μέσα στην πόλη ανακαλύπτοντας όμορφες γωνιές, περπατώντας πάνω στα τείχη της πόλης χαζεύοντας τη θέα από ψηλά, παίζοντας μπάσκετ σε ένα από τα ανοιχτά δημόσια γήπεδα, κάνοντας ποδήλατο και τόσα μα τόσα άλλα που μπορούμε να κάνουμε, αποδεικνύοντας στους εαυτούς μας πως τελικά δεν είναι αλήθεια αυτό που μας μάθανε να πιστεύουμε πως χωρίς χρήματα δεν περνάς καλά. Σημασία έχει με ποιους περνάς τις στιγμές σου, οι άνθρωποι είναι εκείνοι που δίνουν αξία και όχι το αν και πόσο κόστισε η διασκέδασή μας...
Ο "περίπατος της κρίσης" είναι μια μικρή απόδειξη πως όσο και αν δυσκολέψουν τα πράγματα, ο καθένας θα βρει τον τρόπο να γεμίσει τη ζωή του με ασχολίες και αυτό από μόνο του είναι τόσο ελπιδοφόρο...


Καληνύχτα, ΜariaR