Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Πέρασε κίολας ένας ολόκληρος χρόνος...

Πέρασε κιόλας ακριβώς ένας χρόνος από τη μέρα του γάμου μας και νιώθω τόσο έντονα στην ψυχή και στη σκέψη μου, όλες τις στιγμές σαν να ήταν μόλις χτες...Η προετοιμασία,η ανυπομονησία των τελευταίων ημερών, η αγωνία της μέρας, η παρουσία των συγγενών και φίλων, η απόλυτη χαρά μόλις αντίκρισα τον Παναγιώτη μου να με περιμένει στο αγαπημένο μας εκκλησάκι, η ανεπανάληπτες στιγμές στο γλέντι που ακολούθησε... Όλες οι στιγμές μικρές&μεγάλες, η κάθε μια με τη σημασία τους συνέθεσαν το παζλ του δικού μας παραμυθιού που τόσο πολύ θα ήθελα να μπορούσαμε να ξαναζήσουμε!
Νιώθω τόσο τυχερή... Για τον άντρα μου που φρόντισε σχεδόν τα πάντα, για τους υπέροχους γονείς μου που μου πρόσφεραν τα πάντα απλόχερα και ίσως δεν ξέρουν πόσο πολύ τους αγαπώ και τους ευχαριστώ μέχρι και σήμερα, για τον αδερφό μου που πάντα στα δύσκολα είναι εκεί και ας μην μιλάει πολύ, τη γιαγιά&τον παππού που με συγκίνηση έζησαν τον πρώτο γάμο εγγονιού τους, για τους λιγοστούς αγαπημένους συγγενείς που κατάφεραν να κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι, για τους συμμαθητές&φίλους που ήταν κοντά μου...
Και τόσοι άλλοι όμως που ξέρω πως θα το ήθελαν πολύ να είναι κοντά μου... Η γιαγιάκα μου που "έφυγε" ένα χρόνο πριν-όμως μου φύλαξε τη χαρά να φορέσω στο δάχτυλό μου κάτι από εκείνην, ο παππούλης που ήταν πολύ μεγάλος για να ταξιδέψει, ο αγαπημένος μου θείος που δεν μπόρεσε, φιλαράκια πολλά, οι ευχές όλων σας ήταν μαζί μας εκείνη τη μέρα...
Πόσες υπέροχες στιγμές ζει ένα ζευγάρι στο γάμο του...
Σκόρπιες εικόνες που γεμίζουν την ψυχή σου ευτυχία... Θυμάμαι τις φίλες μου από όλη τη διάρκεια της ζωής μου να με ντύνουν νύφη, τον μπαμπά μου να με συνοδεύει συγκινημένος στην εκκλησία, τον κόσμο που μας είχε τιμήσει με την παρουσία του κάνοντας μας να νιώθουμε την αγάπη του, τον πανέμορφο άντρα μου να με περιμένει, το φιλί μας, τον αγαπημένο μας κουμπάρο διακριτικά στο πλευρό μας, το υπέροχο μυστήριο σε μια εκκλησία τόσο συμβολική για μας, το χορό του Ησαΐα με το ρύζι και ύστερα η είσοδος μας στο κέντρο, η χαρά μας, η τρέλες μας, οι χοροί μας, το τραγούδι που μου αφιέρωσε τραγουδώντας ο Πάνος μου, στιγμή μοναδική και χαραγμένη στην καρδιά μου... Όλα κομμάτια του δικού μας ονείρου, της δικής μας στιγμής...
Ήσασταν όλοι αναπόσπαστα κομμάτια αυτής της σημαντικής μας μέρας...



Μα το πιο μεγάλο μου ευχαριστώ το χρωστάω στο αγαπημένο, ξεχωριστό, όμορφο άντρα μου, που μου χάρισε την πιο όμορφη ημέρα της ζωή μου! Τίποτα δεν θα ήταν ίδιο αν δεν ήσουν εσύ η επιλογή της ζωής μου...
Σ' αγαπώ...



Εύχομαι σε όλους να έχουν ότι ειλικρινά επιθυμούν στη ζωή τους και σε όσους φίλους μας ετοιμάζονται να πάρουν σειρά έχω να πω πως όταν υπάρχει αγάπη ο γάμος είναι απλά μια υπέροχη γιορτή και τίποτα δεν αλλάζει μετά από αυτόν, τουλάχιστον μέχρι να γεμίσει το σπίτι με παιδιά!












Καληνύχτα, MariaR

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου